Solo exhibition of Karin Hanssen at Groen Kwartier (Lange Leemstraat 262, 2018 Antwerp) Opening: 14/02 from 7 pm Open: Friday & Saturday (and by appointment) 'To gaze implies more than to look at - it signifies a psychological relationship of power, in which the gazer is superior to the object of the gaze' (Visual Culture, Jonathan Schroeder 1998) In de solotentoonstelling van Karin Hanssen (°1960) in Gallery Sofie Van de Velde worden twaalf recente sleutelwerken (2015-2019) uit de reeks Returning the Gaze getoond. Deze reeks volgt op de reeksen The Borrowed Gaze/Variations GTB (2010-2011) en A Room of One’s Own (2012-2014) op. Het zijn werken die de representatie van de vrouw als hoofdthema hebben en het losbreken van de vrouw uit (patriarchale) kaders als strategie in zich dragen. Deze tentoonstelling, voluit getiteld Returning the Gaze/Frames & Fragments, is een prelude op het grotere tentoonstellingsproject Returning the Gaze dat in het voorjaar van 2019 te bezichtigen is in Museum Helmond (Helmond, NL) en later in juni in De Garage (Mechelen, BE). Karin Hanssen formuleert een kritiek op de beeldcultuur en het stereotype beeld van de jaren 50 en 60 - dat doorleeft tot op heden - en de bij uitbreiding op de kunstgeschiedenis waar de vrouw vaak geobjectiveerd en passief wordt weergegeven als drager van betekenissen. Hanssen stelt het beeld van de stereotype voorstelling van vrouwen in vraag en schuift de vrijgevochten vrouw naar voren. Ze wil vrouwen tonen die makers zijn van betekenissen, geen morele kompassen maar zelfstandige individuen. Mode, kledij en haar spelen een belangrijke rol in haar werk omdat deze als barometer van de samenleving kunnen gelden. Haar personages worden zoals in het werk werk Call Box afgebeeld in de openbare ruimte en krijgen een actieve rol toebedeeld. ‘Framing’ (uitsnijden, kaderen, uitvergroten letterlijk en figuurlijk) en ‘ontframen’ is waar de werken in deze tentoonstelling uit opgebouwd zijn. De kunstenares vertrekt steeds van gevonden fotomateriaal uit bijvoorbeeld magazines waar zij fragmenten uit neemt om te verwerken in haar canvassen. Door middel van uitsnijdingen (frames), het uitvergroten van bepaalde elementen en door de context te veranderen wordt de perceptie van het beeld bijgestuurd. Door de figuren uit de beeldcultuur van de jaren 50 en 60 te appropriëren en opnieuw weer te geven in haar werk wordt het beeld van de vrouw in een nieuw licht geplaatst. Een ander belangrijk thema is het gegeven van de herhaling en de spiegeling. Elk beeld is een herhaling op zich omdat er twee auteurs zijn: de oorspronkelijke fotograaf en de kunstenares zelf die het beeld herinterpreteert en verplaatst in tijd en medium, transcribeert en van status verandert. Als vrouwelijke auteur beïnvloedt Hanssen de lezing van deze taferelen. In Returning the Gaze legt de kunstenares de focus op dit laatste: wie zijn de vrouwelijke auteurs en modellen? Hoe worden vrouwen in beeld gebracht of brengen ze zichzelf en anderen in beeld? Hanssen trekt dit gegeven door naar de huidige genderdiverse maatschappij. Het schilderij wordt een doorgeefluik van betekenissen doorheen de tijd waardoor de wereld die wordt afgebeeld in haar werken universeel en tijdloos aanvoelt. Door het hanteren van abstraherende elementen in haar schilderijen verheft ze het beeld boven het figuratieve en het anekdotische en ontstaat er een ontkoppeling van het verhaal. De toeschouwer wordt uitgenodigd om vrij tot eigen interpretatie over te gaan.